Spijt top 5 van mensen op hun sterfbed

De Australische verpleegster Bronnie Ware werkte jarenlang in de palliatieve zorg, waar zij veel gesprekken voerde met patiënten die wisten dat zij binnenkort zouden sterven. Hier zijn de 5 meest voorkomende zaken waar deze mensen in het aanzicht van hun overlijden spijt van hadden of die zij anders hadden willen doen.

Bedenk daarbij dat het leven een keuze is. Het is jouw leven. Hoe zou jij het anders willen doen?

1. Ik heb spijt dat ik niet meer mezelf ben geweest.

‘Ik wou dat ik de moed had gehad om een leven te leiden trouw aan mijzelf en niet zoals anderen van mij verwachtten.’

Dit was de meest voorkomende reden tot spijt. Als mensen zich realiseren dat hun leven bijna voorbij is en er helder op terugkijken, is het makkelijk om te zien hoeveel dromen onvervuld zijn gebleven. De meeste mensen zijn nog niet de helft van hun dromen aangegaan en gingen sterven in de wetenschap dat dit kwam door keuzes die zij hadden gemaakt, of niet gemaakt.

Probeer in ieder geval een aantal van je dromen te koesteren. Zodra je gezondheid je in de steek laat, is het te laat. Gezondheid geeft je een vrijheid die slechts weinigen zich realiseren, totdat je haar bent kwijtgeraakt.

2. Ik heb spijt dat ik zo hard gewerkt heb.

Iedere mannelijke patiënt die Bronnie Ware verpleegde had hier spijt van. Zij hebben de jeugd van hun kinderen gemist en de relatie met hun partner. Ook vrouwen hadden hier spijt van. Maar aangezien de meesten van hen van een oudere generatie waren, waren veel van de vrouwelijke patiënten geen kostwinnaar geweest. Alle mannen hadden diepe spijt zoveel van hun leven aan de tredmolen van het arbeidsbestaan te hebben besteed.
Door eenvoudiger te leven en bewuste keuzes te maken, kun je met minder inkomen toe dan je zou denken. En door meer ruimte in je leven te scheppen word je gelukkiger en kun je meer openstaan voor nieuwe mogelijkheden, die beter bij je nieuwe levensstijl passen.

3. Ik heb spijt dat ik niet meer mijn gevoelens heb laten zien.

‘Ik wou dat ik de moed had gehad om mijn gevoelens te uiten.’ Veel mensen onderdrukten hun gevoelens voor de lieve vrede. Daardoor leidden zij een middelmatig bestaan, waarin ze niet volledig naar hun mogelijkheden leefden. Velen ontwikkelden ziekten gerelateerd aan de bitterheid en wrok die dit met zich meebracht.
We hebben de reacties van anderen niet in de hand. Hoewel mensen hier aanvankelijk negatief op kunnen reageren als je verandert door eerlijk te spreken, brengt het uiteindelijk de relatie naar een geheel nieuw en gezonder niveau. Het is óf dat óf de bevrijding van een ongezonde relatie in je leven. In beide gevallen ga je erop vooruit.

4. Ik heb spijt dat ik het contact met mijn vrienden niet beter heb onderhouden.

Vaak realiseerde mensen zich niet de volledige waarde van oude vriendschappen tot aan hun laatste weken en het was niet altijd mogelijk deze vrienden op te sporen. Velen waren zo verstrikt geraakt in hun eigen leven dat zij de vriendschap door de jaren heen hadden laten ontglippen. Er was veel diepe spijt over het onvoldoende schenken van de tijd en aandacht die vriendschap verdient. Iedereen mist zijn vrienden als hij sterft. Al wat overblijft in de laatste weken zijn liefde en relaties.

5. Ik heb spijt dat ik mij niet heb toegestaan om gelukkiger te zijn.

Deze kwam opvallend vaak voor. Velen realiseerden zich pas tegen het einde dat geluk een keuze is. Ze waren blijven steken in oude patronen en gewoontes. Uit angst voor verandering hielden zij zichzelf en anderen voor dat zij tevreden waren. Maar diep vanbinnen verlangden ze ernaar weer eens echt te kunnen lachen en dwaas te kunnen zijn. Op je sterfbed staat wat anderen van je denken ver van je af. Is het niet prachtig om los te kunnen laten en weer te glimlachen, lang voordat je sterft?

Meer lezen? Bronnie Ware heeft er een boek over geschreven dat ook in het Nederlands is vertaald: Als ik het leven over mocht doen.